Πρώτον, η απαγωγή θερμότητας, στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν τη διαρροή θερμότητας σε λαμπτήρες και φανάρια. Πολλοί άνθρωποι αγγίζουν το κέλυφος. Τότε αν το κέλυφος είναι ζεστό ή όχι, φυσικά, κανένα από αυτά δεν είναι λογική απάντηση. Η τελική απάντηση για το αν είναι ζεστό ή όχι είναι να δείτε τη θερμική διαδρομή από την ψύκτρα στο κέλυφος. Εάν οποιοδήποτε επίπεδο σε αυτό το μονοπάτι διαχωρίζεται από τον αέρα, ακόμη και αν η ισχύς της λάμπας είναι μόνο 18W, είναι απολύτως πιθανό η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ της ψύκτρας και του κελύφους να είναι μεγαλύτερη από 30 μοίρες μετά τη θερμική ισορροπία. Με αυτόν τον τρόπο, η πόρτα είναι γεμάτη με υλικά υψηλής θερμικής αγωγιμότητας και η διαφορά θερμοκρασίας είναι απολύτως δυνατή για έλεγχο εντός 10 ~ 15 μοιρών. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι λογικό να μην ζεσταίνετε. Επομένως, το υπόστρωμα αλουμινίου πρέπει να βρίσκεται εντελώς κοντά στο κέλυφος της λάμπας κατά το σχεδιασμό. Εάν πιστεύετε ότι η πλήρωση του θερμικού αγώγιμου υλικού μεταξύ του υποστρώματος αλουμινίου και του σώματος της λάμπας θα φέρει προβλήματα κόστους και λειτουργίας, τότε μπορείτε να κάνετε τα δύο κοντά όσο είναι δυνατόν, και στη συνέχεια γεμίστε ένα στρώμα θερμικής αγώγιμης σιλικαζέλ στο υπόστρωμα αλουμινίου, το οποίο μπορεί να απομακρύνει τη θερμότητα. Απευθείας οδηγεί στο περίβλημα της λάμπας, μπορεί να στερεώσει τον δευτερεύοντα φακό και να αποτρέψει την άμεση διάβρωση της υγρασίας στην κοιλότητα. Συνιστάται το πάχος του δοχείου να υπερβαίνει τα 2 mm του υποστρώματος αλουμινίου.
2. Δεν συνιστάται κόλλα για τη στεγανοποίηση μεταξύ του γυαλιού και του περιβλήματος της λάμπας. Εκτός από την εξαιρετικά αργή απόδοση παραγωγής, η κόλλα θα προκαλέσει επίσης αδιάβροχα, μη ασφαλή και μη διατηρήσιμα προβλήματα. Μόλις υπάρχει ένα μικρό μέρος του, δεν είναι καλό να κολλάμε, στην πραγματικότητα, ολόκληρη η ταινία δεν είναι καλή. Σε κατάσταση απόρριψης, εάν η εμφάνιση αντιμετωπίζεται αρκετά καλά, το βίδωμα απευθείας από τα παραπάνω είναι μια καλή μέθοδος από όλες τις απόψεις. Φυσικά, η πρόσφατα δημοφιλής συμπαγής δομή είναι επίσης σχετικά λογική, εκτός από τη σχετικά αργή απόδοση παραγωγής. Πρέπει επίσης να δώσετε προσοχή στον έλεγχο του μεγέθους και της σκληρότητας της ποδιάς. Πολύ παχύ και πολύ σκληρό θα προκαλέσει δυσκολία συναρμολόγησης και πολύ λεπτό θα προκαλέσει το πάτημα του γυαλιού σφιχτά. Η σκληρότητα της ποδιάς είναι περίπου 35.
Τρίτον, το τελικό κάλυμμα είναι σφραγισμένο. Στην πραγματικότητα, πολλοί άνθρωποι έχουν κάνει το 90% της σωστής δουλειάς αυτήν τη στιγμή, αλλά θα φέρουν τούμπες εδώ. Τα πάνε καλά σε όλες τις πτυχές. Η λάμπα είναι γεμάτη με νερό. Το πρόβλημα βρίσκεται εδώ, οπότε εδώ είναι οι ακόλουθες προτάσεις: 1. Τα τρία γυάλινα, στρώματα και το σώμα του λαμπτήρα πρέπει να είναι επίπεδο. Σε περίπτωση αναπόφευκτων συνθηκών, δεν συνιστάται η απόκλιση των τριών να είναι μεγαλύτερη από 0,5 mm. 2 Οι οπές βίδας του ακραίου καλύμματος πρέπει να τρυπηθούν. Δεν είναι δυνατή η χρήση βιδών αυτόματης τοποθέτησης. Οι βίδες αυτο-χτυπήματος θα προκαλέσουν ανομοιόμορφη ακραία κάλυψη κατά τη διαδικασία συμπίεσης. Οι βίδες είναι εσωτερικές βίδες έξι σημείων M4 και το υλικό είναι από ανοξείδωτο ατσάλι. Παρεμπιπτόντως, θυμηθείτε Με τη ροδέλα ελατηρίου, οι λόγοι δεν θα εξηγηθούν ένας-ένας. 3 Η ποδιά πρέπει να είναι σταθερή στο ακραίο καπάκι και δεν συνιστάται η χρήση επίπεδου άκρου. η ποδιά πρέπει να είναι αρκετά φαρδιά και η ποδιά πρέπει να είναι τουλάχιστον 2 mm σε κάθε πλευρά της πρεσαρισμένης επιφάνειας. Το πλάτος του ελαστικού δακτυλίου μπορεί να αποτρέψει τη λειτουργία του λαστιχένιου δακτυλίου και να προκαλέσει νερό στη διαδικασία συμπίεσης. Φυσικά, ο λαστιχένιος δακτύλιος δεν πρέπει να είναι πολύ σκληρός. Ο λαστιχένιος δακτύλιος πρέπει να στερεωθεί μετά από έναν γύρο σιλικόνης. Αυτό φαίνεται δυσκίνητο αλλά πολύ αποτελεσματικό. Για να αντισταθμίσετε την εισροή νερού που προκαλείται από ανώμαλες ακραίες επιφάνειες που προκαλούνται από διάφορους λόγους, φυσικά, η προϋπόθεση είναι ότι η κόλλα που χρησιμοποιείτε δεν μπορεί να αντιδράσει με το ελαστικό δακτύλιο και να προκαλέσει τη στεγνή της κόλλας.
Ο νέος οδηγός γραμμικός λαμπτήρας και ο προστατευτικός σωλήνας έχουν πολλές ομοιότητες, ας εξηγήσουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές τους:
1) Τάση: Η τάση του οδηγημένου γραμμικού λαμπτήρα είναι 220V, 110V, 36V, 24V, 12V, διάφορα είδη, οπότε δίνουμε προσοχή στην αντίστοιχη τάση κατά την επιλογή του τροφοδοτικού. Επί του παρόντος, τα γραμμικά φώτα 220V είναι το βασικό πλεονέκτημα στην αγορά, αλλά όλο και περισσότεροι κατασκευαστές προωθούν γραμμικά φώτα χαμηλής τάσης. Αν και το κόστος είναι υψηλότερο, είναι πιο σταθερά και ασφαλέστερα από τη μηχανική. Αν και ο σωλήνας προστατευτικού κιγκλιδώματος μπορεί επίσης να μετατραπεί σε τάση 220V, η συνήθης πρακτική εξακολουθεί να είναι 24V. Αυτό συμβαίνει επειδή το κέλυφος του σωλήνα προστατευτικού κιγκλιδώματος είναι πιο εύθραυστο από το γραμμικό λαμπτήρα και πιθανότατα θα υπάρξει διαρροή όταν γερνάει το κέλυφος.
2) Θερμοκρασία λειτουργίας: Επειδή τα γραμμικά φώτα LED χρησιμοποιούνται συνήθως σε εξωτερικούς χώρους περισσότερο, αυτή η παράμετρος είναι πιο σημαντική και οι απαιτήσεις θερμοκρασίας είναι σχετικά υψηλές. Γενικά, η εξωτερική θερμοκρασία που χρειαζόμαστε μπορεί να λειτουργήσει στους -40 ℃ + 60 ℃. Ωστόσο, η γραμμική λυχνία είναι κατασκευασμένη από κέλυφος αλουμινίου με καλύτερη απαγωγή θερμότητας, έτσι ώστε η γενική γραμμική λυχνία να πληροί τις απαιτήσεις.
Ώρα δημοσίευσης: 7 Μαΐου-2021